Forum poświęcone Oazie Ruchu Światło Życie

o.Jacek

"Jak trudne pytania to trudne pytania....

Co powiedzieć osobie, która przychodzi do mnie i twierdzi, że przechodzi załamanie wiary?" AVE

Załamanie wiary, odejścia od Kościoła. Jak rozmawiać z takimi ludźmi. Czy w ogóle mówić z nimi na ten temat, o ile on sami go nie zaczną. Dlaczego tak sie dzieje, jakie są tego przyczyny... Mam nadzieję, że rozmowa na ten temat będzie tyleż ciekawa co przydatna w konkretnych sytuacjach naszego życia Smile

a może i nasza wiara też zyska na tej dyskusji. Pozdrawiam ciepło wszystkich oazowiczów a szczegolnie tych z parafii Dąbrowa, Rzgowska i Terespol.

oazowicz

Ojciec to jak szybko się pojawi to tak szybko znika...
Czy rozmawiać z ludźmi na ten temat? Myśle, że tak. Oni chcą tego, potrzebują. A dlaczego są takie kolejki do psychologow? Może warto zapytać dlaczego tak szybko przychodzi to załamanie? Ludzie boją sie podejść do kapłana, a w konfesjonale, hmmm jest rożnie, nawet jak powie najcięższe grzechy z wszystkich nie zawsze usłyszy cokolwiek. A jeśli nie ma się stałego spowiednika, kierownika duchowego tym bardziej jest trudno. Sama obecnie mocno to odczuwam, po stracie ojca... Crying or Very sad

o.Jacek

Po jakiej stracie? Ja jeszcze żyje...

Magrru

Niedawno byłam na mszy pożegnalnej jednego ojca, który wyjeżdżał do innego miasta. Atmosfera była taka, że jak go po wszystkim spotkałam o mało nie zdziwiłam się, że żyje. Wink

Magrru

Co do tematu, to Ojciec może czasem strzelić kazanie o kryzysach czy czymś takim. A tak to ja myślę, że raczej nie zaczynać tematu, póki ktoś nie zacznie, albo nie widać, że chce zacząć.

oazowicz

Wiem, że ojciec żyje, ale gdzie Łodź i gdzie Suwałki!
Zostałam sama na głębokiej wodzie bez koła ratunkowego, a ja jeszcze nie umiem dobrze pływać! A zanim naucze się dobrze może nie być wesoło... Confused

Co do wypowiedzi Magrru, mało kto otwarcie zacznie, że ma kryzys wiary, że potrzebuje pomocy, potrzebna jest czyjaś inicjatywa aby wyjść z tego, to jest jak nałog, poki ktoś Ci nie pokaże co jest złe i nie będzie chciał pomoc, nie da rady samemu powstać, bo jest za słaby. Załamanie wiary ma podobny wymiar: albo tego problemu nie widzimy, olewamy go, poki w głowie nie dostaniemy i się nie opamiętamy. Ale guz zostaje...

smok

ja tam lubie psychologow i uwazam ze ich pomoc jest potrzebna ludziom i chrzescininowi.

oazowicz

A co ma robić człowiek, który był blisko Boga, a teraz coraz bardziej oddala się od Niego, wyrzuca Go ze swojego życia, trwa w grzechu i nałogu, dobija się wszystkim, nie widzi sensu życia, wpada w depresje, chce umrzeć, nie chce iść do psychologów, a w tym momencie w sumie nie wiadomo czy nawet kapłan coś tu dużo pomoże, nawet bliski?

smok

ja nie jestem fachowcem w tych sprawach

jesli czlowiek byl blisko Boga a teraz przezywa kryzys spewnoscia i z kaplanem powinnien porozmawiac. Rolling Eyes

Ave

ajajaj... trudny temat, na który też chętnie bym posłuchała..
JA przeżywałam rok temu potężne załamanie wiary... z powodu grzechu.... ale nie lubię o tym mówić. I nie poszłam do nikogo... nie dopuszczałam tego do świadomości tylko oszukiwałam siebie i Boga, że wszystko jest ok.
Cóż, On sam zadziałał Smile

Mój kochany przyjaciel -autorytet wiary, lektor, pomoc i ostoja ratunku - powiedział mi, że ma załamanie wiary... to wystarczy żeby nabałaganiło się w głowie.
Przyszła do mnie dziewczynka z oazy i zapytała dlaczego pan Bóg zabrał jej tatę...
to jedne z licznych takich przypadków. Człowieka wtedy zatyka, zamurowuje... rozmowa... a co ona da? heh... a jak wiele od niej zależy?! Mam tę świadomość i zaczynają się wyrzuty sumienia... a może mogłam zrobić coś więcej?
Eh... ciężka sprawa.
Tacy ludzie są jak zagubione owce... które na dodatek uciekają od pasterza...
Ja nie wiem.

oazowicz

Porozmawiać z kapłanem ok, ale co więcej, gdy skończy sie na czczym gadaniu, jednym uchem wleci, a drugim wyleci to co kapłan powie? Jeśli nie ma ochoty, chęci powstania z grzechu i tylko rozpacz? Co wtedy?!

Ave

oazowicz... ciężka sprawa. To wygląda mi raczej na UZALEŻNIENIE... ponieważ nie wyobrażam sobie innej sytuacji by ktoś żałował za grzechy a nie chciał się poprawić... lub nie mógł.
W tej sytuacji najważniejsza jest modlitwa... a jeśli jej brak? Do tego trzeba cierpliwości, dużo cierpliwości a jeśli już to kapłana, który potrafi pomóc, który Cię zna. pomyśl o tym, ale na Miłość Boską, nie załamuj się! Działaj.

oazowicz

Wy to chyba powinnyście założyć współkę psychologiczno-pocieszycielską narazie do lżejszych przypadków, bo narazie z ciężkimi marnie...
A i Smoku, wierzyć, a kochać Boga to dwie różne sprawy i sprawa grzechów, zmiany siebie również na tym się opiera, chyba że człowiek sam za sobą już nie jest wstanie nadążyć..

Ave

Staramy sie pomóc... jeśli zauważyłaś Smile

... myślałam, że potrzebujesz takiej rozmowy jak tu, skoro wypowiadasz się w ten sposób i zadajesz pytania.
Jeśli Cię uraziłam czymś to przepraszam Smile

ja mam we krwi zakodowane by pomagac jak tylko się umie.

A ja wciąż nie wiem co z tym załamaniem wiary! To nie takie proste jak mówicie... zgłosić sie do kapłana... a jeśli taka osoba boi sie iść do kapłana? Chyba nie od parady przychodzi z tym do mnie..

smok